Komisja Akredytacyjna Uczelni Technicznych (KAUT) jest komisją środowiskową działającą na rzecz podnoszenia jakości kształcenia polskich uczelni technicznych.
W skład Komisji wchodzą przedstawiciele 25 uczelni technicznych będących sygnatariuszami „Porozumienia KRPUT w sprawie zapewnienia jakości kształcenia” oraz jeden przedstawiciel KRPUT.
Kadencja Komisji twa cztery lata, rozpoczyna się 15 marca i kończy 14 marca pierwszego roku akademickiego po wyborach nowych władz akademickich.
Komisja Akredytacyjna Uczelni Technicznych (KAUT) została powołana przez Konferencję Rektorów Polskich Uczelni Technicznych 17 lutego 2001 roku w Opolu, jako agenda akredytacyjna, do dokonywania akredytacji kierunków wyższych uczelni technicznych.
Dokumenty podpisane przez rektorów w Opolu, a mianowicie Porozumienie oraz Zasady i Tryb Postępowania Akredytacyjnego, dotyczą zagadnień związanych z szeroko pojmowaną jakością kształcenia i stanowią wyraz troski władz wyższych uczelni technicznych o następujące problemy:
Tekst Porozumienia został podpisany przez 24 rektorów, sygnatariuszy Porozumienia, wyrażających wolę każdej z 24 przytoczonych poniżej uczelni przystąpienia do procesu akredytacji:
Na posiedzeniu KRPUT w dniu 17 lutego 2001 roku na przedstawiciela konerencji rektorów w KAUT został wybrany prof. dr hab.inż. Piotr Wach, Rektor Politechniki Opolskiej, a przewodniczącą KAUT została dr hab. inż. Alicja Konczakowska, prof. PG, Prorektor ds. Kształcenia Politechniki Gdańskiej. Na siedzibę Komisji wybrano Akademię Górniczo-Hutniczą w Krakowie. W terminie późniejszym rektorzy, sygnatariusze Porozumienia, nominowali swoich przedstawicieli do KAUT, głównie prorektorów ds. kształcenia. Pierwsza Komisja Akredytacyjna Uczelni Technicznych działała w okresie od 15 marca 2001 roku do 14 marca 2003 roku.
Pierwsze posiedzenie KAUT odbyło się w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w dniach 2 – 3 kwietnia 2001 roku. Na posiedzeniu tym wybrano zastępców przewodniczącego KAUT oraz sekretarza.
Obszary działania KAUT nawiązują do „Porozumienia”, w którym nacisk położony jest na podnoszenie jakości kształcenia, tworzenie jasnych procedur oceny warunków i metod kształcenia oraz programów studiów, tworzenie warunków ułatwiających krajową i międzynarodową wymianę studentów oraz promowanie kierunków studiów spełniających wysokie standardy jakościowe.
Głównym celem akredytacji środowiskowej jest wskazywanie tych jednostek uczelni, które kształcą na najwyższym poziomie, czyli działania na rzecz tworzenia elity akademickiej.
Dla wzmocnienia znaczenia akredytacji środowiskowych uzgodniono z Kapitułą Rankingu „Perspektyw”, że wyniki tych akredytacji są uwzględniane w rankingu.